Het is een van de weinige schilderijen die door hem werden gedateerd en het markeert de overgang van een getrouwe weergave van de natuur naar de beleving ervan in vrijwel abstracte schilderijen.

Tot 1965 moest Thijs Sterk zijn artistieke aspiraties delen met monumentale opdrachten en lesgeven. De zorg voor vrouw en zes kinderen hadden hem hiertoe verplicht. Veel tijd om te schilderen, anders dan in waterverf, restte hem niet en de veelheid aan aquarellen in zijn nalatenschap overtreft verre de werken in de meer bewerkelijke olieverf.

Onderwerp van zijn aquarellen is veelal het landschap dat hij op zijn studiereizen - Frankrijk was zijn favoriet- doorkruiste. Maar ook bloemstillevens nodigden uit tot spontane registratie in waterverf.