Toen tijdens de opening van een van zijn weinige
exposities de spreker met lovende woorden dit oeuvre in kaart bracht,
zei Thijs na afloop dat de spreker in enkele minuten had weergegeven
waar hij als kunstenaar zijn leven lang naar zocht.
Thijs Sterk was bescheiden en zich bewust van de onbereikbaarheid
van zijn doel. De problemen die hij later met zijn gezondheid en
speciaal zijn ogen kreeg, brachten hem in een steeds moeilijker
positie ten aanzien van de waarneming, zijn observatie van dat
licht. Schilderen ging nauwelijks nog.
Het is ontroerend dat op
de laatste tekening vlak voor zijn dood, naast een zelfportret
ook studies van zijn ogen te zien zijn. |